Bij het UMC Utrecht werd onlangs een pilot intervisiemethodiek getest. Mark Klein, stafmedewerker onderzoek bij de divisie kinderen, was binnen de organisatie de aanjager daarvan. Hij vertelt waarom en hoe de pilot in zijn werk ging. Bahar Arik, senior postdoc, nam deel aan de intervisie en vertelt hoe zij het ervaren heeft.
Mark: “Toen SoFoKleS het voorstel deed om een pilot te draaien met een intervisiemethodiek van SoFoKleS, leek me dat een goede manier voor onze onderzoekers om wat meer in hun kracht te komen.” Mark bracht een groep van acht PhD studenten en postdocs bij elkaar om aan deze pilot deel te nemen. “De ervaring leert dat onderzoekers vaak een hoge werkdruk ervaren; we weten dat uit allerlei enquêtes. We zijn dan ook al jaren op zoek naar manieren om onderzoekers te ondersteunen in hun ontwikkeling. Deze intervisie sluit daar goed bij aan.”
Stress
Markt stelt dat de intervisie aansluit bij het leren van elkaar en sparren met collega’s. “Is de werkdruk leeftijdsgebonden of komt dat door het type werk? De meeste startende onderzoekers vallen in de leeftijdscategorie tussen midden twintig en midden dertig. Voor een optimale begeleiding is het belangrijk dat er tussen hoofdonderzoekers en beginnende onderzoekers de juiste gesprekken worden gevoerd. Dit is niet altijd makkelijk in een hiërarchische organisatie.”
Weinig tijd
Bahar nam deel aan de intervisie. Zij is senior postdoc en ze werkt sinds vier jaar bij het UMC Utrecht. Bahar: “Ik had niet veel verwachtingen toen ik me opgaf voor de intervisie, ik wist ook niet goed wat me te wachten stond. Ik denk dat iedereen dat een beetje had. We kwamen echter allemaal met een heel goed gevoel uit de intervisiebijeenkomst.” Bahar moest drie meetings verzetten om de hele ochtend vrij te maken voor de intervisie en dat was ook precies de reden om tóch mee te doen. “Door mee te doen werd het me nog duidelijker hoe belangrijk het is om tijd te nemen voor dit soort interventies. Normaal zit je zo in je eigen bubbel van onderzoek doen en deadlines halen. Je vergeet dat reflecteren ook onderdeel is van je baan en zo belangrijk is voor je ontwikkeling.” Mark vertelt dat de intervisie vooral gaat over eigen ontwikkeling en niet alleen over werkdoelen. “De vragen die gesteld worden tijdens de intervisie zijn net even anders dan we gewend waren. We wilden dit gewoon graag proberen.”
Positieve feedback
Bahar: “Zelf kende ik niemand in de groep en dat vond ik prima. Het was fijn om te horen hoe anderen omgaan met de problemen en dilemma’s die we tegenkomen in ons werk. We konden elkaar een steuntje in de rug geven.” Mark: “Na afloop vroegen we de deelnemers wat de voorwaarden moeten zijn om dit succesvol te laten worden. De reacties waren heel positief. De deelnemers vonden het leuk en waardevol om met andere onderzoekers te discussiëren. Ook ontvingen we constructieve feedback over wat beter zou kunnen. De onderzoekers willen dit niet elke twee maanden, want ze hebben altijd tijd te kort. Zij vinden eens per kwartaal of eens in zes maanden voldoende. Ook gaven ze aan dit graag twee keer met begeleiding te doen en daarna zelfstandig. Daarbij vroegen zij of wij als organisatie hen daarin konden ontzorgen. De angst is dat het anders verwatert. Dus of wij ruimte en dergelijke kunnen regelen.”
Bahar: “We zijn het erover eens dat we de intervisie heel graag door willen zetten en zijn ons ervan bewust dat dat onze eigen verantwoordelijkheid is. Ik denk dat veel PhD studenten en postdocs het lastig vinden om hier prioriteit aan te geven, misschien zou het wel verplicht gesteld moeten worden door de werkgever. Het is in ieder geval heel prettig dat Mark ons voor het vervolg wil ontzorgen.”
Waardevol
Het doel van de intervisiemethodiek is een brede dialoog stimuleren, meer diepgang in de gesprekken en een preventieve werking tegen onder andere uitval. Mark stelt: “Als je kijkt naar praktische onderwerpen, zoals hoe om te gaan met twee verschillende begeleiders, hoe om te gaan met de werk- en privébalans; er kunnen allerlei onderwerpen aan bod komen. We hebben elk jaar veel nieuwe medewerkers en we bieden hen aan om mee te doen. Ik denk dat dit waardevol is en zijn vruchten af gaat werpen. De intervisie richt zich vooral op duurzame inzetbaarheid. Het gaat niet alleen over werkresultaten, maar meer over gezond en gelukkig aan het werk zijn.”
Mark vindt dat de organisatie een signaal af moet geven dat zij deze intervisie aanbiedt aan hun onderzoekers. “Vanuit intrinsieke motivatie, omdat we hen willen steunen en niet omdat iedereen cum laude moet promoveren.”
Tip
“Ga het gewoon doen, overleg het met de onderzoekers. Onze ervaringen zijn in ieder geval positief, al weet ik nog niet of het iets blijvends is. De groep gaf aan dat ze graag ‘ontzorgd’ willen worden hierin. Wij kunnen dus hulp bieden bij het organiseren. Want vaak is de tijdsdruk een barrière. Als wij dan een ruimte regelen en de uitnodigingen versturen, scheelt dat al voor hen.”